5 rzeczy, które ujęły mnie w 5. sezonie <i>BoJacka Horsemana</i>

5 rzeczy, które ujęły mnie w 5. sezonie BoJacka Horsemana

Spodziewałam się trochę czegoś innego po nowym sezonie BoJacka Horsemana. Zakończenie czwartego sezonu – nawiązanie więzi z HollyHock, przyrodnią siostrą – dawało nadzieję, że BoJack zyskał motywację, żeby zmienić swoje postępowanie. Tak jednak się nie stało – musiał popełnić kolejne błędy, żeby w końcu dotrzeć do miejsca, z którego nie może uciec od zmiany. Piąty sezon jest więc dopiero przejściem do punktu, od którego BoJack może zacząć drogę do jakiejkolwiek metamorfozy: od terapii i odwyku.

bojack horseman sezon 5

Zranione zwierzęta – recenzja filmu <i>Pod ciemnymi gwiazdami</i>

Zranione zwierzęta – recenzja filmu Pod ciemnymi gwiazdami

Oryginalny tytuł, czyli Beast, podkreśla to, co najważniejsze w filmie w reżyserii Michaela Pearce’a: mianowicie przedstawienie zwierzęcej strony ludzkiej natury. Pod ciemnym gwiazdami mówi o instynktach, szczególnie instynkcie przetrwania, panicznym strachu, żądzy krwi, braku kontroli nad samym sobą. Temat „zwierzęcości” pojawia się tu w całej okazałości: od wyraźnej obecności natury – i tej sielskiej, jak i groźnej lub odstręczającej – do wysunięcia na pierwszy plan relacji jednostek nieujarzmionych, impulsywnych, ale też niepasujących do reszty „stada”.

pod ciemnymi gwiazdami recenzja filmu

Ludzkie oblicze BoJacka Horsemana

Ludzkie oblicze BoJacka Horsemana

BoJack Horseman zdecydowanie wyróżnia się na tle innych seriali animowanych. Po pierwsze, jak mało która produkcja tego typu przedstawia linearnie rozwijaną historię, w której bohaterowie ulegają zmianom. Po drugie, ciężarem swojej historii mógłby przyćmić niejeden dramatyczny serial telewizyjny. Świat antropomorficznych zwierząt i ludzi żyjących w Los Angeles wśród artystów i celebrytów zawiera wiele absurdów i jeszcze więcej dramatycznych tonów. W centrum opowieści znajduje się BoJack Horseman – koń celebryta, gwiazda dawnego sitcomu Horsin’ Around, egocentryk, alkoholik. Jeśli jego postać wydaje się odległa od naszej rzeczywistości, to tylko pozory, bo w zachowaniach, lękach i błędach BoJacka każdy może znaleźć coś znajomego.


Ryzykowna gra – recenzja filmu <i>Niepoczytalna</i>

Ryzykowna gra – recenzja filmu Niepoczytalna

W najnowszym filmie Stevena Soderbergha Niepoczytalna problemy psychiczne, opresyjność niektórych instytucji, walka o przetrwanie czy natura postrzegania rzeczywistości nie stanowią pretekstu do poważnych rozważań, a do gry z konwencją thrillera psychologicznego. Można jednak mieć wątpliwości, czy wystarczająco interesującą.

niepoczytalna - recenzja filmu

Krótki przegląd filmowy #1

Krótki przegląd filmowy #1

Cóż, chyba w ostatnim czasie nie mogę się ubiegać o tytuł najbardziej sumiennego i regularnie publikującego blogera. Mimo trudności z wygospodarowaniem czasu na blog, jednak udało mi się dotrzeć do kina i obejrzeć kilka filmów, o których chociaż krótko chcę wspomnieć.

blog o kulturze

Wszechobecny cień – recenzja filmu <i>W cieniu drzewa</i>

Wszechobecny cień – recenzja filmu W cieniu drzewa

Często ma się wrażenie, że nie ma od nich ucieczki. Odczuwa się ich drażniąco bliską obecność i jednocześnie obcość lub wrogość. W pewien sposób jest się na nich skazanym: sąsiadów za płotem czy też ścianą, współpracownika przy biurku, urzędnika, u którego trzeba załatwić jakąś formalność,  niekoniecznie mile widzianych znajomych, a właściwie po prostu ludzi. I w żadnym wypadku to nie ich obecność jest zła – bardziej skomplikowane okazują się problemy z komunikacją, które prowadzą do powstawania konfliktów, często rozrastających się do niebywale absurdalnych rozmiarów. Właśnie o narastających ludzkich antagonizmach brawurowo opowiada islandzka produkcja W cieniu drzewa.

recenzja filmu w cieniu drzewa

Copyright © 2014 Wysoki Poziom Kultury , Blogger