Najlepsze filmy 2019 roku
Koniec roku to czas podsumowań, dla mnie oczywiście także filmowych. Oto 10 najciekawszych filmów, które widziałam w mijającym roku i które z czystym sumieniem Wam polecam.
Falowanie i spadanie – recenzja filmu The Lighthouse
W filmie Roberta Eggersa latarnia jest czymś znacznie więcej niż miejscem akcji. To metafora obrazująca wielopoziomowość świata, u którego podstaw znajdują się ludzkie słabości, a na szczycie, dostępna tylko wybranym, mistyka i tajemnica.
17. Festiwal Tofifest – podsumowanie
Historie oparte na prawdziwych wydarzeniach, społeczne dramaty, pogłębione portrety psychologiczne, ale też opowieści z większą lub mniejszą dozą absurdu i komedii – tak przedstawia się lista obejrzanych przeze mnie produkcji wyświetlanych w ramach 17. edycji Festiwalu Filmowego Tofifest.
10 filmów, które warto zobaczyć podczas festiwalu Tofifest
Już 19 października startuje 17. edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Tofifest w Toruniu. Niepokorny, oryginalny, nieszablonowy – to hasła przyświecające idei festiwalu. Podczas tej edycji ponownie będzie można zobaczyć i kino niezależne, i nieco bardziej popularne, klasykę historii kina i premiery, produkcje polskie i zagraniczne. Każdy kinoman znajdzie tu coś dla siebie – tylko co wybrać spośród bogatego programu Tofifest?
Zabójczy śmiech – recenzja filmu Joker
Strajk śmieciarzy. Pozornie nieistotna informacja z lokalnej rozgłośni w Gotham sygnalizuje już w pierwszych minutach filmu, że miasto zaczyna trawić powolny rozkład. Niszczy je także bezrobocie, przestępczość, nierówności społeczne. Rozpad dotyczy również psychiki głównego bohatera, a właściwie całego świata przedstawionego, który stanowi odbicie zdezintegrowanego „ja” Arthura Flecka stającego się Jokerem.
Pod wspólnym dachem – recenzja filmu Parasite
Nowy film Joon-ho Bonga opowiada o nierównościach społecznych. Chociaż jest to złożony problem, to w Parasite udało się przedstawić wiele jego aspektów: relację między reprezentantami tzw. wyższej klasy i niższej, walkę o przetrwanie i znacznie ograniczone możliwości zmiany statusu społecznego i ekonomicznego. Pomimo powagi i aktualności tematu to film jest dość gorzko-zabawny, w którym czarny humor i brawura przeobrażają się jednak w bolesną refleksję o współczesnym świecie.
(Szwedzkie) obrzędy przejścia – recenzja filmu Midsommar. W biały dzień
Głęboki niepokój i dezorientacja to odczucia, które towarzyszą niemal od początku seansu Midsommar. Prowadzą w końcu do odkrycia, że wraz z bohaterką filmu znajdujemy się w trakcie rytuału przejścia, od którego nie ma odwrotu. Albo go nie przetrwamy, albo przyniesie duchową odnowę.
